Hi!
Weer een nieuw artikel! Het tweede deel van de tiendelige Mijn favoriete fotografen reeks. De vorige keer was het de Hollandse fotografe Carlijn Jacobs, nu is het de Japanse fotograaf Masao Yamamoto. Ik hou van zijn werk. Carlijn Jacobs was lekker vrolijk, hip en funky vergeleken met de diepzinnige lugubere stijl van Yamamoto. De meeste van zijn foto's zijn vaag en lijken oud of onafgewerkt. Je weet ook nooit waar de foto precies op slaat en juist daarom ga je er naar zitten kijken. Bijvoorbeeld deze rottende appel met zijn 'bezoekers'. De stillevens die hij fotografeert zijn zo luguber en hij weet die toch mooi vast te leggen met de lens. Een dode duif in het gras, een zieke kat achter de gevel, donker water met uitstekend riet die de oever reikt of een geplette druif onder een lange gelnagel. Alles is voor hem inspiratie. En de dingen die luguber lijken trekken hem het meest aan.
