Hi!
Lang op mijn blog niet geweest. Er waren veel dingen er tussen gekomen en daarom verwaarloosde ik hem zo :(.
Maar in de tussentijd heb ik wel massa's strips en boeken gelezen. Films gezien, cd's gekocht en museums gedaan. Ik kan nu op volle toeren reviewen. Hoe geweldig is dat niet???
Dit review gaat over het boek De Minnaar van Marguerite Duras.
De romantische schrijfstijl met een duister, erotisch en zelfs stout kantje doet je verlangen naar meer. ****
Dit boek heeft me toch een paar keer echt geraakt. Niet vanwege de personages. Ook niet vanwege de bruisende jaren 50 tegen het decor van Vietnam waar het zich afspeelt. Maar de beeldspraak die er wordt gebruikt. Het leest zo ontzettend goed. Het beschrijft de schoonheid, de pijn en het leiden van jong zijn. Zeker het hoofdpersonage dat in de "ik" vorm wordt neergeschreven.
Het verhaal gaat over een vrouw die terugblikt op haar woelige jeugdjaren. Hoe ze in haar armoedig bestaan toch de vreugde van het leven probeert te vinden, hoe vaak ze als jonge vrouw het moet opnemen tegen het modale beeld van hoe een vrouw zich hoort te gedragen.
Wat centraal staat in deze korte roman is haar affaire met een man die bijna dubbel zo oud is als haar. Zij is 15 en verliefd op een 29 jarige Chinees. Ze ontmoeten elkaar op een veerpont.
Met veel charme is deze kwetsbare maar romantische relatie beschreven. Het meisje wordt veel te vroeg volwassen maar beland tegelijk ook in een sprookje. De liften met de limousine, de feestjes, de dure schoenen en de mooie nachten die ze van hem krijgt doet een wereld voor haar opengaan.
Maar dan komt ze thuis in een ijskoude situatie van armoede en stres.
Want haar moeder gaat gebukt onder de armoede en als ze hoort dat haar enige dochter een echte man lief heeft gaat ze helemaal door het lint.
Het enige probleem dat ik heb met dit boek is dat het van de hak op de tak is. Het wisselt zo vaak af van personage, plaats en tijd dat ik niet meer weet waar ik zit. Zo vaak dat ik de personages niet kan leren kennen op bepaalde vlakken. En dat ik ook niet precies weet: wat is er nu juist gebeurd?
Dat vind is behoorlijk vervelend, anders zou dit boek op de boekenplank bij "favorieten" hebben gestaan. Het is perfect leesvoer voor op de trein omdat het zo dun is. In een paar ritjes heb je het uit. Maar je moet wel geconcentreerd lezen omdat de details belangrijk zijn hierbij. ERG belangrijk.
De schrijfstijl zou ik zo beschrijven: romantiek met een duister, erotisch en soms zelfs stout tintje. Een mooie combinatie waar we allemaal stil van worden.
Nog een leuk detail: dit werk van Duras is semi-autobiografisch. Ik heb geen idee of ze de affaire heeft meegemaakt, maar dat ze geboren en opgegroeid is in Vietnam weet ik wel.
Vele groeten, Mua Mua Me!